مجله محتوای دیجیتال

هارد‌های SSD

خوشبختانه نوع جدیدی از درایو کامپیوتر می‌تواند خرابی‌ها را مانند Apple IIe شما منسوخ کند. به عنوان یک درایو حالت جامد یا SSD شناخته می‌شود، از تراشه‌های نیمه هادی استفاده می‌کند‌، نه رسانه‌های مغناطیسی، برای ذخیره داده‌ها. البته رایانه شما قبلاً دارای تراشه است. مادربرد حاوی برخی از حافظه‌های دستگاه شما یا RAM است، جایی که اطلاعات هنگام ذخیره رایانه شما ذخیره و پردازش می‌شوند. انواع رایانه‌ها از چنین حافظه‌هایی به عنوان حافظه فرار یاد می‌کنند زیرا به محض از دست دادن قدرت دستگاه شما تبخیر می‌شود. تراشه‌های مورد استفاده در درایو حالت جامد حافظه غیر فرار را ارائه می‌دهند، به این معنی که داده‌ها حتی بدون قدرت نیز ثابت می‌مانند. تراشه‌های SSD نیز روی مادربرد قرار ندارند. آن‌ها خانه خود را در قسمت دیگری از کامپیوتر دارند. در واقع، می‌توانید هارد لپ تاپ خود را بردارید و درایو حالت جامد را جایگزین کنید، بدون اینکه بر اجزای ضروری دیگر تأثیر بگذارید.

https://www.forsatnet.ir/14000517-1.html

تفاوت هارد‌های SSD با هارد‌های معمولی

برای درک تفاوت و دلیل تفاوت SSDها با هارد‌های معمولی، باید کمی در مورد هارد‌ دیسک‌ها صحبت کنیم. هارد دیسک اطلاعات مجموعه‌ای از دیسک‌های مغناطیسی در حال چرخش به نام platters را ذخیره می‌کند. یک بازوی محرک با سرهای خواندن/نوشتن به آن متصل شده است. این بازو سرهای خواندن و نوشتن را روی ناحیه صحیح درایو برای خواندن یا نوشتن اطلاعات قرار می‌دهد.

از آنجا که سر درایوها باید برای خواندن یا نوشتن داده‌ها روی ناحیه‌ای از دیسک قرار بگیرند و دیسک دائما در حال چرخش است، قبل از دسترسی به داده‌ها تأخیر وجود دارد. درایو ممکن است برای راه اندازی برنامه یا بارگیری فایل نیاز به خواندن از چندین مکان داشته باشد ، این بدان معناست که ممکن است صبر کنید تا صفحات چندین بار در موقعیت مناسب بچرخند تا بتواند دستور را کامل کند. اگر درایو در حالت خواب باشد یا در حالت کم مصرف باشد، چند ثانیه بیشتر طول می‌کشد تا دیسک تا قدرت کامل بچرخد و شروع به کار کند.

حافظه غیر فرار

درایوهای حالت جامد به این دلیل نامیده می‌شوند که به قطعات متحرک یا دیسک‌های چرخان متکی نیستند. در عوض، داده‌ها در مجموعه‌ای از فلش NAND ذخیره می‌شوند. خود NAND از ترانزیستورهای دروازه شناور نامیده می‌شود. برخلاف طرح‌های ترانزیستوری مورد استفاده در DRAM، که باید چندین بار در ثانیه به روز شوند، فلاش NAND طوری طراحی شده است که حتی در مواقعی که روشن نمی شود حالت شارژ خود را حفظ کند. این امر NAND را به نوعی حافظه غیر فرار تبدیل می‌کند.

انواع حافظه ها

به طور کلی فقط سه نوع حافظه وجود دارد، یک حافظه کش که به آن حافظه پنهان هم می‌گویند، یک حافظه اولیه که منظور از آن رم کامپیوتر می‌باشد و نوع آخر حافظه، حافظه ثانویه می‌باشد که هارد کامپیوتر می‌باشد و به دو نوع HHD و SSD وجود دارد.

حافظه پنهان کش

حافظه نهان یک حافظه نیمه هادی با سرعت بسیار بالا است که می‌تواند سرعت پردازنده را افزایش دهد. به عنوان یک بافر بین CPU و حافظه اصلی عمل می‌کند. از آن برای نگهداری بخش‌هایی از داده‌ها و برنامه که بیشتر توسط CPU استفاده می‌شود استفاده می‌شود. بخش‌هایی از داده‌ها و برنامه‌ها توسط دیسک به حافظه کش توسط سیستم عامل منتقل می‌شوند ، از جایی که CPU می‌تواند به آن‌ها دسترسی پیدا کند.

حافظه اولیه (حافظه اصلی یا رم)

حافظه اصلی فقط آن داده‌ها و دستورالعمل‌هایی را دارد که رایانه در حال حاضر روی آن‌ها کار می‌کند. ظرفیت آن محدود است و با قطع برق اطلاعات از بین می‌روند. به طور کلی از دستگاه نیمه هادی تشکیل شده است. این حافظه‌ها به سرعت ثبت نشده‌اند. داده‌ها و دستورالعمل‌های مورد نیاز برای پردازش در حافظه اصلی قرار دارد. به دو زیر شاخه RAM و ROM تقسیم می‌شود.

حافظه ثانویه (هارد درایو دیتا)

این نوع حافظه به عنوان حافظه خارجی یا غیر فرار نیز شناخته می‌شود. کندتر از حافظه اصلی است. این‌ها برای ذخیره دائمی داده‌ها/اطلاعات استفاده می‌شوند. CPU مستقیماً به این حافظه‌ها دسترسی ندارد، در عوض از طریق روال‌های ورودی و خروجی به آن‌ها دسترسی پیدا می‌کند. محتویات حافظه‌های ثانویه ابتدا به حافظه اصلی منتقل می‌شود و سپس CPU می‌تواند به آن دسترسی پیدا کند. به‌ عنوان مثال، دیسک، CD-ROM ، DVD.